sciovài , vrb Definitzione pònnere is oos, nau de su pische e àteros animales de mare (es. càvuru), e in cobertantza fintzes de gente; si narat fintzes in su sensu de èssere o bènnere in more e, foedhandho própriu de oos, apèrrere, naschire su pigione nou / càvua sciovau, sardina sciovada = chi no zughent prus sos oos (los ant zai postos) Sinònimos e contràrios inciovai / suare 2. totu su logu est príngiu e acanta de sciovai ◊ custu càvuru no est bellu, no: est totu sciovau! ◊ is ous de su bremi de seda isciovant a su calori de su tempus, me is logus callentis Ètimu ctl., spn. desovar.

«« Torra a chircare