scolletài , vrb: iscolletare* Definitzione portare cosa de logu malu a ue faet a ndhe carrigare meda; fintzes segare de su colletu (es. sa fògia de sa beda) Sinònimos e contràrios iscodhetonare 2. mamma andàt a scolletai beda a fraci innantis de dha portai a su tzucurifíciu.

«« Torra a chircare