sebéru , agt: severu Definitzione nau de gente po sa manera de fàere chi tenet, chi pretendhet de issu etotu e/o de àtere de fàere is cosas cun precisione chentza farta peruna, o fintzes chi pretenet totu a manera sua cun sa fortza puru; chi est precisu cunforma a una régula, a un'órdine Sinònimos e contràrios pertzisu, porosu, rigorosu 2. sos semàfaros sunt bardianos severos pro chie depet colare Tradutziones Frantzesu sévère Ingresu strict Ispagnolu severo Italianu sevèro Tedescu streng.

sebéru 1, séberu scebéru

«« Torra a chircare