spalditziadòri , agt, nm: isperdisciadore* Definitzione chi o chie acostumat a isperditziare, perdimentare sa cosa Sinònimos e contràrios ibbaidore, isperditziau, istrubberi, sperdicieri, stragioni / cdh.spalditziatori | ctr. allogadori, contipizosu.

«« Torra a chircare