spedritziàu , pps, agt, nm: isperditziau*,
sperdiciau,
sperdissiau Definitzione
de spedritziai; chi o chie distruet is benes, sa cosa, dha perdimentat chentza importu, chentza bisóngiu
Sinònimos e contràrios
ibbaidore,
ispennijolu,
istrubberi,
istruibbenes,
sperdicieri,
stragioni
| ctr.
aorradori,
arreguadori,
arrisparmiosu
2.
furiat una fémina tropu spedritziada: dhi praxiat a comporai totu su chi dhi beniat a conca ◊ àteru dinai puru bollis, sperdiciau! ◊ ses papendu e bufendu a travessu cun is amigus, spedritziau!
Tradutziones
Frantzesu
gaspilleur
Ingresu
spendthrift
Ispagnolu
despilfarrador
Italianu
scialacquatóre
Tedescu
Verschwender.