stài , vrb: iltare* Definitzione èssere o abbarrare in ccn. logu o de sa matessi manera o posidura, nau mescamente de sa salude, de sa manera de campare; tènnere domo o fàere abbitu fitianu in ccn. logu; andhare o orrúere bene de su bestimentu a chie si dhu ponet; dèghere, andhare bene coment'e cumportamentu cunforma a su chi unu est o paret o depet èssere / ind. pres, nosu stadeus; ind. imp. dèu stei, stadia, stetia, issu stadiat; cong. pres. 2ˆ p. sing. stetas Sinònimos e contràrios abarrai, bivi, èssere, dèchere Maneras de nàrrere csn: lassai stai = lassare in pasu, lassare a pèrdere; èssiri prenus de lassamistais (lassamí stai) = fàghere ifadu donzi cosa, no baliare nudha; stai a s'avértia = bizare, dare tentu; stau ca… = mi paret chi…, abbisumeu…; staisindi de ccn. cosa = lassare pèrdere, fàgherendhe a mancu, no ndhe fàghere contu Frases staint aparicendi su strexu ◊ gei mi bis comenti stau! ◊ cumenti stadeis? ◊ no ti apu iscritu nantis poita no stei bèni 2. aundi stàinti cussus? 3. custu bistiri ti stat bèni meda 4. lassa de arrepicai ca no ti stait aici cantendi 5. stau ca mi est intrendi su frius! (A.Garau)◊ stau ca no acudeus! ◊ stau ca no torraus a biri sa famíglia nosta (V.Ulargiu)◊ stau ca mi ndi andu! 6. de biri a coru miu no mi ndi potzu stai!

stài 1 stàbi

«« Torra a chircare