sultòre , nf, nm: surtora,
surtore Definitzione
(in –e finzes nm.) duos diferentes personàgios fatos a pentzamentu: unu chi iat a bènnere in su sonnu, s'àteru (fémina) chi che suspit su sàmbene a is pipiedhos; in cobertantza, aprofitadore mescamente giaendho dinare a préstidu
Sinònimos e contràrios
ammuntadore,
carrigadore
/
súivile,
surbéntile
/
aggangadore
Frases
dipínghere dia fea una sultore cun sos pilos ispartos pro dolore e sa persone a únchinu torrada (B.Mureddu)
Terminologia iscientìfica
fnt.
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
lutin,
vampire
Ingresu
elf,
vampire
Ispagnolu
duende,
vampiro
Italianu
follétto,
vampiro
Tedescu
Kobold,
Vampir.
