supèlva, supélvia , nf: superba,
superva,
supeva,
supreva Definitzione
genia de mata manna chi a logos narant mela supelva e faet linna forte, dereta e bona po òpera; su frutu (upm) chi faet a bisura de pibione o de pirastedhu piticu, cun sèmene meda, a apicones o romaglietes de deghe o bíndhighi superbas, est bonu a papare candho est fatu, cun sa prupa in colore de castàngia (si est crefu, innanti grogo ma orrúbiu a s'ala de su sole, arreschet ingurtindho!)
Sinònimos e contràrios
sorba,
subreba,
suerva,
supurva,
trueba,
tzorfa
/
isermegna,
sísaba
Frases
unu romagliete de supeva ◊ sa superba faghet bene pro passare s'iscussura (e chi si ndi papat meda arrescit su carru!)
Terminologia iscientìfica
mtr, lno, Sorbus domestica
Tradutziones
Frantzesu
sorbier,
sorbe
Ingresu
sorb (apple)
Ispagnolu
serbal,
serba
Italianu
sòrbo,
sòrba
Tedescu
Spierling,
Vogelbeere.
