tímis , bvrb Definitzione forma 1ˆ pers. pl. chi s'impreat po fàere su cund. de totu is vrb.: s'impreat a sa matessi manera fintzes po giare s'idea de una possibbilidade Sinònimos e contràrios emus, piaus, tiaimus 2. timis chèrrere andhare, ma no faghet.

«« Torra a chircare