tiàna , nf, nm: tiani,
tianu Definitzione
genia de istrégiu tundhu, prus che àteru de terra, a costaos no tanti artos, a duas asas, po còere cosa a cassola, fàere bagna e àteru (fintzes istrégiu chentza asas, tundhu, de manigiare in coghina, de atzàrgiu, plàstica o àteru); istrégiu prus mannu po impastare farra a fàere pane o pònnere cosa / min. tianedha
Sinònimos e contràrios
casciarola,
grassanera,
padincolu
/
lebbreri,
tavania
Frases
no bi ndh'at prus de conzolalzos chi faghent scivedhas e tianas ◊ giuchet unu tianu pro piatu ◊ animali tropu afissiau mellus ispérdiu, mellus in su tiani! ◊ at postu sa tiani ◊ at cumassadu sa símula intro de una tianedha de terra ◊ at impastau sa farra in su tianu po fàere su pane de sa chida
Terminologia iscientìfica
stz
Ètimu
itl.
tianu
Tradutziones
Frantzesu
poêle
Ingresu
pan
Ispagnolu
cacerola
Italianu
tegame
Tedescu
Pfanne.