tríncia , nf: trintza Definitzione tira de cosa, mescamente de pedhe, cun sa tíbbia, de pònnere in chintzu; su tretu de chintzu de unu bestimentu (pantalone, gunnedha o àteru); genia de camisa de is féminas a pònnere asuta de sa gunnedha / min. trintzedha, trintzedhu (bestimentu) Sinònimos e contràrios chinghedhu, chintòglia, chíntula, lorita / chítula / cànsciu Frases su giàganu majore tuchendhe a sa festa fit cun su pè de sa rughe abbudhadu in sa trintza de sas ragas 2. is cracionis funt asciutus, ma no in sa tríncia Ètimu ctl., spn. trinxa, trincha.

tríncia 1 trícia

«« Torra a chircare