trobíngiu, trobínzu , nm Definitzione su troboire, troboidura; fintzes manígiu chi si faet a ingannu, po furcare a ccn. Sinònimos e contràrios imbodhicu, troga 2. cuss'abbogau est bellu meda po t'iscabbulli in chistionis de trobíngiu Ètimu srd.

«« Torra a chircare