trofigàre , vrb: trofigiare,
trofijare,
trofizare Definitzione
atrotigare, furriare in su sensu de sa longària (comente si faet filandho sa lana o àteru de filu); nau de ccn., fintzes su si mòvere a furriadura de una parte a s'àtera po dolore
Sinònimos e contràrios
acordiolai,
atrogai,
atrotixai,
folfigiare,
forrighitare,
fortzicare,
foscigare,
incordigliolai,
profizare
/
ischirchinare
| ctr.
isprofizare,
istotorgiai
Frases
sas naes de s'àrbure las at trofigadas su bentu ◊ a su pitzinnu li at trofijadu s'orija ◊ si la tenzo, cuss'annaemele, li trofizo su trugu! ◊ si dispedeit dèndheli sos últimos avertimentos e unu pítighe trofijadu in su cavanedhu
2.
li at bénnidu unu dolore chi si trofijaiat che telpe e finas si est ammustélchidu tilciulendhe suore! ◊ si trofigaiat che un'ambidha ◊ a sas criaturas in creschimentu su fàmene lis fit trofizandhe sa bentrutza ◊ cudhos, trofizados che colora, apar'apare si mossent continu
Ètimu
ltn. + srd.
forficare + tròchere
Tradutziones
Frantzesu
tortiller,
tordre
Ingresu
to twist
Ispagnolu
retorcer
Italianu
contòrcere
Tedescu
auswinden.