virtúde, virtúdi , nf: bertude Definitzione
capacidade manna e abbitúdine de fàere is cosas a dovere, bene, de lassare su male, su vítziu, e de fàere sèmpere su bene, su giustu, fintzes candho no est fàcile; capacidade de fàere bene, fintzes de curare (nau de cosa)
Sinònimos e contràrios
| ctr.
vísciu
Maneras de nàrrere
csn:
donai v. a unu = abbituàrelu a carchi cosa de bonu, a carchi capatzidade; pèrdiri sa v. = pèrdere sa capatzidade, sa fortza
Frases
sa virtudi istait totu in su difícili e no sunt is annus chi faint s'ómini (Moi)◊ cadauna tenet sinnos suos in virtudes e pecos ◊ mai s'istudet sa sacra fiama de cudhas bellas e caras virtudes ch'in sinu ti ant atzesu babbu e mama (P.Casu)◊ funt pòberus, ma sa virtudi non càstiat in busciaca!
2.
connoschet donni zenia de erbas e sas virtudes de cussas meighinosas
Sambenados e Provèrbios
prb:
cun sa virtude si campat in donzi tempus e logu
Tradutziones
Frantzesu
vertu,
qualité
Ingresu
virtue
Ispagnolu
virtud
Italianu
virtù
Tedescu
Tugend.
