zàca , nf: giaca* Definitzione genia de bestimentu de codhos a mesania (prus che àteru de ómine, a bestire in pitzu) Sinònimos e contràrios ciancheta.

zàca 1 , nf: giaga*, zaga Definitzione genia de serru de fora, geca a costallas (a traessas); in is carros, sa gerda o costana curtza (po carrare cosa prus grae)/ min. zaghita Sinònimos e contràrios arrècia, eca.

«« Torra a chircare