zuncumàscru , nm: giuncumàsciu* Definitzione giuncu a cambu tundhu, forte, longu longu, bogat su frore unu pagu asuta de sa punta e punghet, faet in logos de venadórgiu, a molas mannas, e s'impreat 'murtu' (múlliu, atrotigau) e lassau igragalare (o si est sicau postu in abba po torrare lentu) po acapiare o fàere àteros trebballos: a logos dhi narant sinniga, tinnia, tzinnia, chi funt fintzes àtera genia de erba chi si assimbígiat Sinònimos e contràrios tinnia Terminologia iscientìfica rba, Juncus acutus.

«« Torra a chircare