arraíga , nf: arrega 1, arreiga, arriga 1, raiga Definizione genia de erba de ortu chi faet un’arraighina grussa, longa calecunu prammu, totu orrúbia o fintzes in parte orrúbia e in parte bianca, unu pagu pitzigorosa (e a bortas fintzes meda); in cobertantza, sa natura de su mascu, o fintzes dificurtade de calecuna genia / prantaisí che arrega (nadu de ccn.)= istare ritzos, frimmos Sinonimi e contrari alicarja, arraigàgia, arraíxini, arrovonellu, rabanella, raighinarza Frasi no tenit pani e còmporat arreiga! 2. custa est un'arraiga deabberu! Cognomi e Proverbi prb: dognunu abantat s'arreiga de s'ortu suu Terminologia scientifica rbzc, Raphanus sativus Etimo ltn. radic(u)la Traduzioni Francese radis Inglese radish Spagnolo rábano Italiano ravanèllo Tedesco Gartenrettich.

arraíga 1 arradícra

«« Cerca di nuovo