códua, códula , nf, nm: códule,
códulu Definizione
(fintzes upm) is pedras, is crastos, mescamente iscàbulos, tundhos, piticos o mannos chi siant; fintzes logu prenu de pedra, pedraghe / códula de arriu = pedra de riu, tundha, lísia a fortza de la trazare s'abba
Sinonimi e contrari
biscacu,
cacódua,
caróngiu,
coda 2,
codulaja,
cogólidu,
cogúdula,
coróculu,
craltu,
ladhia,
lecucu,
lódhuru
Frasi
su riu s'intendhiat iscurrendhe in mesu de sos códulos ◊ cussu códulu est allixadu de s'abba ◊ cussos montes sunt totu códulos de granitu ◊ is féminas ingenugadas in s'oru de s'àcua frigànt is pannus in d-una códula ◊ fit un'ómine chi ndhe pesaiat dae terra unu códulu de tres cuintales ◊ s'impedradu fuit fatu de códula de mare
2.
cherimus sòrbere cussos códules de malíssia chin sa luche bertera de s'intelletu (F.Satta)◊ est chibanne rosaros de isporu chin códules de irrocos
Cognomi e Proverbi
smb:
Codula
Etimo
ltn.
*cotulus
Traduzioni
Francese
caillou
Inglese
stone
Spagnolo
guijarro,
piedra
Italiano
ciòttolo,
sasso
Tedesco
Kieselstein.