iscolletàre , vrb: scolletai Definizione carrare una cosa a pagu a pagu de logu artu, de monte, o fintzes de unu tretu malu ue no faet a pònnere su càrrigu intreu, a logu bonu ue si podet carrigare unu mezu a càrriga intrea: dhu'est s'idea de che dha leare, sa cosa Sinonimi e contrari iscodhetonare | ctr. aggodhetare Frasi sunt a zú e carru iscolletendhe truncos e sacos de carvone dai sas cheas ◊ is féminas furint iscolletanno faschinas
