iscolletàre , vrb: scolletai Definitzione carrare una cosa a pagu a pagu de logu artu, de monte, o fintzes de unu tretu malu ue no faet a pònnere su càrrigu intreu, a logu bonu ue si podet carrigare unu mezu a càrriga intrea: dhu'est s'idea de che dha leare, sa cosa Sinònimos e contràrios iscodhetonare | ctr. aggodhetare Frases sunt a zú e carru iscolletendhe truncos e sacos de carvone dai sas cheas ◊ is féminas furint iscolletanno faschinas
