isconciài, isconciàre , vrb: iscontzare, sconciai Definizione isciusciare, bogare de pare una cosa giai fata; nau de su tempus, cambiare, iscuncordare, fàere tempus légiu; nau de fémina príngia, pèrdere su fedu; nau de sa natura de s’ómine, passare sa teteresa / pps. iscontzadu, iscontzu Sinonimi e contrari destrui, idarrocai, irfàghere, isciasciai, isciuchiare, isciusciai, iscunsertare, sculai / istrumare | ctr. aconciai, adaretzai, agiustai, arragnare, fàchere Modi di dire csn: iscontzare su coju = istorraisí; isconciàresi de… = leàresi disturbu pro… Frasi si li betat pódhighes l'iscontzat dae cristianu! ◊ su die chi si ndhe at a isconciare custu giuramentu nos at a calare tronos e lampos! ◊ custa est cosa chi non si podet isconciare ◊ in cussa calada imbrunconu e m'iscònciu su brutzu! 2. su tempus si fit iscontzu e no aiant pótiu garrigare su nabiu ◊ za mi paret chi su tempus torrat a iscontzare! 3. sa fémina fit príngia ma si est iscontza 5. bellu frade, no si est mancu isconciau de andhare a saludare sa sorre! Etimo itl. sconciare Traduzioni Francese défaire Inglese to undo Spagnolo deshacer Italiano disfare, demolire Tedesco zerstören.

«« Cerca di nuovo