ispollincàre , vrb: spollincai Definizione pigare e bogare su bestimentu chi si portat bestiu; nau de su terrenu, pèrdere su matedu, abbarrare chentza matedu Sinonimi e contrari innudare, ischígnere, ispogiare, spollitai | ctr. bestire, chígnere Frasi iat dromiu pagu e mali, mancu si fiat ispollincau ◊ ispogiare e ispollincare po noso chelet nàrrere sa matessi cosa 2. s'arriu de dinai iat sighiu a ingrussai, is forestas a ndi arrui, sa terra a s'ispollincai: su mali mandiadori de sa seguri furistera fut destruendu is cussòrgias Etimo srd.

«« Cerca di nuovo