istàgnu , nm: istàngiu,
istàniu,
istanzu,
stàngiu Definizione
elementu chímicu de símbulu Sn, númeru atómicu 50 e pesu atómicu 118,7: genia de metallu de colore biancàciu, modhe, chi iscàgiat a temperadura bàscia, bonu mescamente po dh'ammesturare (es. cun s'arràmene faet su brunzu) o po carragiare àteros metallos po dhos amparare de si ossidare
Frasi
bi aiat una bolta vintichimbe soldadedhos de istagnu
Terminologia scientifica
mtl
Traduzioni
Francese
étain
Inglese
tin
Spagnolo
estaño
Italiano
stagno
Tedesco
Zinn.
istàgnu 1 , nm: istàinu, istani, istàniu 1, istannu, istanzu 1, stagnu Definizione abba abbarrada: tretu de mare, de abba bàscia, nau fintzes mari mortu, chi est abbarrau acorrau in sa terra (comente custa at avantzau), in logos in paris acanta a mare e in calecunu tretu (buca) apertu a su mare (chi però si narat biu, agiummai coment'e chi s'istagnu siat mare mortu, comente puru si narat ma est antzis erricu de vida) Sinonimi e contrari stangioni Frasi eco s'istannu, eco su mare! Terminologia scientifica slg Etimo itl., spn. stagno.