istíca , nf, nm: isticu,
sticu Definizione
pua, orrugu de cambu nou de una linna chi si ponet po ndhe innestare un'àtera mata (pruschetotu areste ma chi si assimbígiat: es. de pirastu po fàere a pira, de ogiastu po fàere a olia) e fintzes orrugu deretu de linna fine bastat chi siat; in cobertantza, arreghèscia / bocare isticas = nau de unu, bogai frocus, arreghèscias, istibbas
Sinonimi e contrari
ifertura,
inferchidura,
infertu,
pitzu
Frasi
s'innestadore at postu isticas bellas ◊ inferchi isticos in su truncu ◊ calchi isticu chi fit brotendhe est perdendhe sas fozas
2.
chena brotare ambos dae un'isticu, semus de sa matessi linna!
Etimo
itl.
stecca
Traduzioni
Francese
greffe (agric.)
Inglese
scion
Spagnolo
púa,
injerto
Italiano
marza
Tedesco
Edelreis.
istíca 1 istèca