mandriòla, mandriólu , nf, nm Definizione mandra minore; bículu de terrenu serrau, cungiadedhu; una genia de corte chi si faet in is coras po abbiare s'abba a su surcu, o fintzes fossu po apaulare s'abba a bufare su bestiàmene Sinonimi e contrari mandrighedha / pógiu Frasi comente at torradu a pròere, tancas, cunzados e mandriolos si sunt torrados a incarcare d'erva Etimo srd.

«« Cerca di nuovo