mandriòla, mandriólu , nf, nm Definitzione mandra minore; bículu de terrenu serrau, cungiadedhu; una genia de corte chi si faet in is coras po abbiare s'abba a su surcu, o fintzes fossu po apaulare s'abba a bufare su bestiàmene Sinònimos e contràrios mandrighedha / pógiu Frases comente at torradu a pròere, tancas, cunzados e mandriolos si sunt torrados a incarcare d'erva Ètimu srd.

«« Torra a chircare