rúncu , nm: arruncu Definizione
su chi abbarrat in su truncu de una nae chi no ant segau a paris (ma si narat fintzes de sa parte prus grussa de is erbas); cosa segada, o de segare, longhighedha, grussita
Sinonimi e contrari
brechioni,
bruncu* 1,
rocu
/
acantu 1,
arrogu,
bículu
Modi di dire
csn:
su r. de su codhu = su codhu, su tretu tra su tzugu e su bratzu apitzus de su suercu; furriàresi a runcos de codhu (po papai) = papai su chi no andat bèni, su chi no fait; casu a runcu = a cantighedhos
Frasi
at innestadu cussos runcos de bide ◊ tue ses vivendhe a runcos de fenuju ◊ a runcu runcu si che l'at manigada totu, cussa cosa ◊ annunghe duos runcos de linna a su fogu! ◊ macarrones chin casu a runcos
2.
si no tenimus nudha, a runcos de codhu nos furriamus?!
Traduzioni
Francese
moignon
Inglese
stump
Spagnolo
tocón
Italiano
bròcco,
moncóne
Tedesco
Stumpf.
rúncu 1 , nm Definizione in sa cara, su tretu de sa buca, de is lavras Sinonimi e contrari bruncu*, fruncu, murrighile, mutzichile, murru, nuncu Modi di dire csn: istare, èssere a runcos a su fogu, a runcu a fogu = acanta a su fogu; èssere a r. a sa fossa = acanta a si mòrriri, bècius meda Frasi pro fàghere aurtire a fiza mia, mezus andho a pedire pane a runcu a terra! ◊ est papendi a farrancaras cun tzu runcu totu brutu ◊ cun is manus in su runcu is féminas cumènciant a si fai sa rugi e nai s'orassioni 2. nois vetzos semus a runcu a sa fossa: amus fatu su de fàghere!