tràbicu , nm: atràvigu,
tràvigu Definizione
su trabicare; su passare in is logos, su istare andhandho, viagiandho, movimentu de gente e fintzes s'arrastu o ormina chi abbarrat in terra de comente dhue at passau gente o bestiàmene / èssere o istare a t. = andhendhe, fiazendhe
Sinonimi e contrari
andhetorra,
orminamentu,
trassígiu
/
tràficu,
trapicu
2.
fit a tràbicu in sa carrela ◊ ite bi faghides in cue a tràvigu? a colare in mesu de su trigu no cherzo!
Etimo
srd.
Traduzioni
Francese
trafic,
circulation
Inglese
traffic
Spagnolo
tráfico
Italiano
tràffico
Tedesco
Verkehr.