tràbu , nm: trau,
travu Definizione
in su bestimentu, segadedha a bisura de ogu totu cosia ororu de dhue pòdere intrare butone a dhu poderare serrau (a logos, fintzes iscórriu, segada e bastat); pl. genia de traos fatos po bellesa in is petorras de su cropete, in costúmenes de ómine; in s'iscala de su carru est s'incàsciu istampau chi si faet in is taulones de su fundhu po dhue intrare is bratzuleras de is gerdas
Sinonimi e contrari
ageta,
bachíglia,
baga,
oghedhu,
traca,
traocu,
trauca
/
frincu,
secada
Frasi
est un'iscanzadura che unu trau de zacheta ◊ poniat s'orolozu in sa buzachedha de su gropete chin sa cadenedha ligada a su travu
2.
s'at fatu unu bellu trau in su bratzu, comente est orrutu
3.
in is taulones de su letu de su carru si faiant is traos po intrare e arrèschere is costeris
Etimo
ctl.
trau
Traduzioni
Francese
boutonnière
Inglese
buttonhole
Spagnolo
ojal
Italiano
occhièllo
Tedesco
Knopfloch.
tràbu 1 , nm: trau 1,
travu 1 Definizione
boe de fedu o de mamas, su mascu bulu cogiudu de betare a is bacas in more / min. trabitolu; forte che t. (nau de ccn.) = forti meda
Sinonimi e contrari
maglioru,
tràilu
Frasi
su bentu est a corróchinos che trabu ispojoladu
Etimo
ltn.
taurus
Traduzioni
Francese
taureau
Inglese
bull
Spagnolo
toro
Italiano
tòro
Tedesco
Stier.