brechiòni , nm: breconi,
brichioni,
bruchioni,
bruncone,
burchioni,
burruncone Definizione
s'orrugu chi abbarrat in sa mata, de una nae, candho no est segada a paris de su truncu o cambu prus grussu; cambu mannu o matighedha de cosa ispinosa sicada
Sinonimi e contrari
brocu,
bruncu 1,
imbruchioni,
murchione,
runcu 1
/
càlamu,
crisioni
/
cdh. bruconi
Frasi
si at iscorriau sa camisa in d-unu bruchioni de custa mata ◊ azummai ndhe li aiat bogadu s'ogru unu bruncone ◊ mi fato carchi bruncone de linna a su fogu ◊ iscudeit sos àinos cun d-unu bruncone ◊ est tostau e prenu de brichionis, mi seu totu iscrociolau! (M.Corona)◊ sa lanza est tosta e fine che ispola, gighet sos ossos chi parent bruncones! (Cubeddu)
Etimo
srd.
Traduzioni
Francese
brindille sèche,
chicot
Inglese
stick
Spagnolo
tocón
Italiano
bròcco
Tedesco
Reis.