afínu , nm Definizione
genia de fàmene, de apititu forte, ma fintzes una genia de suferéntzia de s'ànimu, pistighíngiu, pentzamentu
Sinonimi e contrari
afinamentu,
fàmene,
francusina,
isaminamentu,
issilicamentu,
sfinighimentu
/
angultia,
annógiu,
congòscia
Frasi
m'intendu afinu: pigheus unu buconi! ◊ pràngius de lissa e anguidha arrustia chi solu a nci pensai benit s'afinu! (L.Cocco)◊ s'ora est intardendisí e cumentzaus a tenni afinu ◊ si fuiant cun s'afinu in su gúturu
2.
un'afinu, unu prantu benit de tantu in tantu ◊ intzandus totu s'afinu si tramudat in d-unu gosu ◊ est in afinu prangendi su maridu mortu ◊ sas féminas biviant in poesia finas sos afinos de fitianu (P.Tzilla)
Etimo
srd.
Traduzioni
Francese
langueur
Inglese
languor
Spagnolo
apetito
Italiano
languóre
Tedesco
Schwäche,
Gefühl der Leere im Magen.
sfinígu , nm: scinigu Definizione
fàmene, isanimamentu, genia de apititu apretosu
Sinonimi e contrari
afinamentu,
afinu,
sfinigamentu
Frasi
seu a sfinigus, sentz'e papari de custu mengianu!
Etimo
srd.
Traduzioni
Francese
faiblesse
Inglese
languor
Spagnolo
languidez
Italiano
languidézza
Tedesco
Mattigkeit.