ifrégiu , nm: irfrégiu,
irfréziu,
irfrezu,
isfrégiu Definizione
dannu, guastu chi si faet a cosa o gente de si pàrrere sèmpere, de abbarrare / fàghere o nàrrere una cosa a i. = pro abbirgonzare s’àteru, pro l’isputzire o fàghere isputzire
Sinonimi e contrari
biseltru,
bistràsciu,
disastru,
isémpiu,
istrópiu,
isvrembu
/
befa,
bergúgna
2.
aiant pensadu, pro isfrégiu, de lu covacare de dinari fintzas in su baule! ◊ po resístiri a s'isfrégiu de is santzionis iant ordinau s’arregorta de is anedhus de òru “per la patria”◊ cussa sedha a ifrégiu e ispantu dhi apichent in sa tumba in campusantu
Traduzioni
Francese
balafre
Inglese
slash
Spagnolo
chirlo,
costurón (persona),
raya (cosa)
Italiano
sfrègio
Tedesco
Schmarre.