istràgnu , agt, nm: istràngiu,
istranzu,
stràngiu Definizione
chi o chie est de fora, de àtera bidha, de àteros logos, mescamente candho si agatat in logu angenu, cun gente angena; chi o chie est de fora ma arreciu in domo de amigos, cun amigos, cun gente connota
Sinonimi e contrari
afertu,
aproviau,
foranu,
forasteri
Modi di dire
csn:
zente bon'a istranzu = chi collit, chi acasazat s'istranzu; a istranzinu = che istranzos, coment'e istranzu
Frasi
sa zente sarda est sugeta, pro lusinga o pro mineta, a istranza segnoria (S.Casu)◊ afusau che póveru pidore, s'istranzu mi at tochedhau sa zanna ◊ o Sardigna, sempri manus istràngias a tirai is filus! ◊ est pitziosu e grai su bíviri in logu allenu de istràngiu ◊ sardos, si mustrant istranzos che a su matzone cambiendhe intinu! ◊ iscampainosí de sa bregúngia de negai pani e binu a s'istràngiu e a su bixinu! ◊ no ti apo mai biu: ite ses, istragnu?
2.
oe in domo bi tenzo istranzos e no poto atèndhere a nudha àteru ◊ ndi erriceis istràngius?
Cognomi e Proverbi
prb:
inube bi at istranzu, mancari malu, bi est Deus
Etimo
ltn.
extraneus
Traduzioni
Francese
étranger,
hôte
Inglese
stranger,
host
Spagnolo
extraño
Italiano
estràneo,
òspite
Tedesco
fremd,
Gast.