ordinaméntu , nm Definizione
su ordinare, su pònnere in órdine segundhu calecuna régula; lei, arrégula, órdine istabbiliu (fintzes totu is leis cunsideradas totus impare coment'e organizatzione de un'istadu o àteru ente)
Sinonimi e contrari
cdh. uldinamentu
Frasi
s'ordinamentu alfabbéticu est unu de sos prus connotos
2.
in cabidanni, segundhu sos ordinamentos de sos fogos, ammaniaiant un'andhàina de deghe metres de terra neta pro narvonare chene perígulu
Traduzioni
Francese
ordonnance
Inglese
order (ing),
code
Spagnolo
ordenamiento
Italiano
ordinaménto
Tedesco
Ordnung,
Regelung.