orízu , nm Definizione
totu su tretu prus in fora de una cosa, de unu trastu o de unu logu; s'oru de s'orrobba comente si pinnigat e cosit a manera de no s'isconciare sa tessidura, de no istramare; sa línia chi acabbat sa vista; genia de trebballu in fine coment'e po bellesa
Sinonimi e contrari
oru
/
indorladura,
oruladura,
órulu 1
/
orizonte
| ctr.
mesu
Frasi
at comintzadu s'orizu de sa tela pro fàghere su ballitu in sa mustra ◊ su casu friscu, faghindhe sas seadas, si ponet in sa pasta illadiada tundha dassendhe bagante un'orizu a inghíriu
2.
su sole fit altu a calchi paju de cannas dae s'orizu de sos montes
3.
apo iscritu comente si faedhat in bidha pro resessire a coglire sos orizos piús fines de sa faedhada
Etimo
srd.
Traduzioni
Francese
ourlet
Inglese
hem,
hemming
Spagnolo
borde,
orilla,
dobladillo,
ruedo
Italiano
órlo,
orlatura
Tedesco
Rand,
Saum,
Horizont.
orróllu , nm: órulu 1,
uru Definizione
s'oru de s'orrobba comente si pinnigat (addópiat) e cosit a manera de no s'isconciare sa tessidura, o fintzes po bellesa; bículu de orrobba chi si ndhe segat in oros, faendho bestimentu; síngia tundha tundha / órulu sisiu = órulu de sa robba
Sinonimi e contrari
avoreta,
orivetu,
orizu
/
mutzinadura
/
chílciu,
tzirollu
Frasi
sa túnica zuchet s'órulu recramau
Etimo
srd.
Traduzioni
Francese
ourlet
Inglese
hem
Spagnolo
dobladillo,
ruedo
Italiano
órlo
Tedesco
Saum.