orétu , nm: orietu Definizione
su istare a iscoca, abbaidandho a bíere, leandho oru de ccn. o de calecuna cosa (si narat mescamente de is cassadores chi ibertant sa fera, apostaos), de chie ibertat a ccn.
Sinonimi e contrari
abbalestra,
obretu*,
scoca,
serva
Modi di dire
csn:
istare o èssere a o. = oretendhe, abbaidendhe; pònnere s'oretu a unu = zúgherelu a ogru; pònnere a ccn. in orietu = avertire chi istet atentu, a oretu; cassa de oretu = sa chi si faghet apostados isetendhe chi essat o colet sa fera, chi benzat a s'abba, a sa pastura
Frasi
astore malaitu, t'isto a oretu finas chi inoghe che lassas pumas e bicu! ◊ est istadu a oretu tota die, ma neune che li at furadu nudha
Traduzioni
Francese
guet
Inglese
emplacement,
secret watching
Spagnolo
acecho
Italiano
appostaménto,
spiaménto
Tedesco
Aufstellung,
Ansitz