línu , nm Definizione
genia de erba chi faet a canna o cambu artu, semenada e bona po s'ena longa e forte chi si ndhe podet bogare po dha tèssere: a sa parte linnosa (parte de mesu) dhi narant ossu, a s'ena istupa / genias de erba cun custu númene: l. a frori arrúbiu (Linum grandiflorum), l. aresti o burdu (Linum bienne, L. trigynum, L. strictum), l. burdu (Vincetoxicum hirundinaria), l. de àcua (Samolus valerandi), l. màsciu (Silene cretica)
Modi di dire
csn:
bogare l. = tirare dae fundhu, candho est lómpidu; orgonai o bargadare linu; andhare ne linu ne lana = chentza cabu, a sa maconatza; mazare o pistare che su l. = surrai forti, meda, pistare che s’azu
Frasi
su linu candho est fatu si ndhe tirat e si ponet a modhe una paja de chidas, apustis si ponet a arridare pro lu bargadare ◊ su linu si depit seminai cracu ca nascit a cambu solu ma si est tropu a istrintu si pítziat: s'àcua dhu crocat e dhu guastat ◊ cue bi faghent bonos sos trigos, sos orzos e sos linos
2.
cussa est una chi andhat ne linu ne lana ◊ sa vida nostra est mazada che su linu
Cognomi e Proverbi
smb:
Linu
Terminologia scientifica
rba, Linum usitatissimum
Etimo
ltn.
linum
Traduzioni
Francese
lin
Inglese
flax
Spagnolo
lino
Italiano
lino
Tedesco
Flachs,
Lein.