maltóriu , nm: martória,
martóriu,
martúriu Definitzione
prus che àteru si narat po sufrimentu mannu de maladia longa chi indebbilitat e betat a terra, po sa maladia etotu; fintzes sufrimentu chi si afrontat po un'ideale, po una fide: si narat puru po persona màrture / is martúrius = mamudinu, su sonu airadu chi faghent in crésia cun matracas e forrigajolas in chenàbura santa, e fintzas una de sas funtziones
Sinònimos e contràrios
malturítziu,
marturatzoni
/
màlturu
Frases
isse sulleviat dogni martóriu
2.
su cuntzetu sou no lu negat mancu pro su martúriu, antzis l'at a mannesa e ndhe dat prou
3.
fit vetza e ammorgodhata, mesu martúria dae sos nérvios de sos grenucos chi no li reghiant prus ◊ Zesugristu at sanau unu martúriu chi li ant batiu in su letu
4.
su mércuis santu alluenta tréixi candelas e is preris apalas de s'altari cantànt is martúrius: a dónnia salmu isturànt una candela
Ètimu
ltn.
marturium
Tradutziones
Frantzesu
affaiblissement,
aveulissement
Ingresu
chronic physical enfeeblement
Ispagnolu
debilitamiento crónico
Italianu
infiacchiménto fìsico crònico
Tedescu
chronische Entkräftung.
