borrícu , nm: burricu,
burrincu Definitzione
animale mannu, de sa matessi genia de su cuadhu, ma de carena meda prus pitica, giua a pilos prus curtzos, a origas mannas, unga totu a unu, de naturale unu pagu tostorrudu, pesau e domau po si ndhe serbire a trebballare, cicire a cuadhu, carrare cosa: arratza distinta su b. sardu, de carena pitica (prus che àteru in colore de castàngia, ma agiummai biancu in bentre), e mescamente cussa de s'ísula de S'Asinara, areste e de intina biancu deunudotu; nau a befa, chie no atuat a sa cosa, no pentzat, e tocat sèmpere a si dha nàrrere
Sinònimos e contràrios
àinu,
burràgliu,
burriolu,
cocinedhu,
cocitu,
cotzi,
mobenti,
poledhu,
uncónchinu
/
pudhérigu
Frases
burrincu dhu tenit a víssiu a mossiai ◊ tue ti ndhe riaias, isconculendhe che a su burricu! ◊ su burricu pistincat sa coa e is ogus po istesiai sa musca ◊ insèdhadi su borricu e fala a bidha!
2.
tui e sa burrica de gomai… duas!
Sambenados e Provèrbios
prb:
a isciacuai sa conca a su burricu si nci perdit tempus e saboni
Terminologia iscientìfica
anar, anall, equus asinus
Ètimu
spn.
Tradutziones
Frantzesu
bourrique,
ânon,
bourricot
Ingresu
ass
Ispagnolu
borrico
Italianu
somaro,
asinèllo
Tedescu
Esel,
kleiner Esel.
