cràcu , nm: cragu Definitzione
una de is bàtoro partes de sa bentre de is animales chi orrumigant; su late chi portat s'animale piticu in su cracu, chi serbit, mescamente candho est sicau, a fàere mòrrere su late po dhu fàere a cagiau e a casu; in cobertantza, istògomo
Sinònimos e contràrios
càgliu,
ciagu,
pazu 1
/
istògomo
Maneras de nàrrere
csn:
casu fertu a c. = corpadu a cragu, cun tropu cragu; fàchere malu c. = fàghere àscamu, grisu; fàchere bonu c. = pràxiri
Frases
a sos anzones candho los uchident nche lis tirant su cracu ca serbit a lu ghetare a su late pro fàchere su casu
2.
nos fachet irgrísiu e malu cracu fintzas su lúmene! ◊ canno fit imbreacu fit un'àteru, de cracu malu e sèmpere a frastinzos ◊ issu no cubabat sa beridade de sas cosas, ma cussa franchesa no fit a totus chi fachiat cracu bonu
3.
fertu a cracu nanchi est, isteuladu, chi no giuchet a postu su cherbedhu
Terminologia iscientìfica
crn
Ètimu
ltn.
coagulum
Tradutziones
Frantzesu
présure,
caillette
Ingresu
rennet
Ispagnolu
cuajo
Italianu
càglio
Tedescu
Labmagen.
