irrocàre , vrb: arrocare 1, irrogare, orrocare Definitzione betare o nàrrere irrocos, disigiare su male a ccn. o a calecuna cosa Sinònimos e contràrios apeomai, brastimare, fraltimare, frastinare, istrosciare, tassiai Frases cussu irrocat che pidore! ◊ donna Eleonora nos aiat menetzau chi si unu irrogavat a Deus depiat pacare chimbanta liras o pèrdere sa limba Ètimu ltn. *exorcare Tradutziones Frantzesu maugréer Ingresu to curse Ispagnolu imprecar Italianu imprecare Tedescu fluchen.

«« Torra a chircare