sacòne, sacòni , nm Definitzione
banita a sacu, prena de fògia sicada de moriscu (terga) o de pàgia o àteru, aperta a tretos po dha pòdere murigare e aderetzare de no abbarrare a fossos; fintzes sacu mannu / saconedhu de budhixedha = orrugu de istentina grussa de procu chi prenent se sàmbene cundhiu po d'orrostire o còere a budhiu
Sinònimos e contràrios
bainta,
ballita,
istrabunta,
mantabafu,
sabanita,
tramata 1
Maneras de nàrrere
csn:
drommire che s. = meda, a sonnu surtu; illichidare sos sacones (a unu parente) = pinnicaindi totu su chi tenit
Frases
su sacone si prenat cun terga de moriscu o cun paza de trigu ◊ so istracu de mi boltare: su sacone paret imbutidu de pistija, no resesso a m'ingalenare ◊ mantabafu dh'emu a nai… dus saconis prenus a mamma de sèssiri!
2.
tue ses ricu ca as illichidadu sos sacones de sos àteros! (G.Ruju)
3.
is furonis, a is bérchidus de su meri, si funt fuius e ant lassau fintzas su saconi!
Ètimu
itl.
saccone
Tradutziones
Frantzesu
paillasse
Ingresu
paillasse
Ispagnolu
jergón
Italianu
paglierìccio
Tedescu
Strohsack.
