collaudadòre , nm Definitzione chie, professionista, faet su collàudu, provat a bíere si un'òpera, una màchina, unu trebballu est fatu a régula Tradutziones Frantzesu réceptionnaire Ingresu tester Ispagnolu probador Italianu collaudatóre Tedescu Prüfer.

«« Torra a chircare