vocàle, vocàli , nf, agt: bocale Definitzione
genia de sonu chi a boghe si podet nàrrere a solu etotu e lítera de s’alfabbeto chi dhu arrapresentat: /a/, /e/, /o/, /u/, /i/. Is vocales in sardu si narant totu a manera ladina, crara, e po comente dhas podeus nàrrere arresurtant sete: naraus cun sonu sèmpere apertu o largu sa /a/, sèmpere serrau o istrintu /i/ e /u/, ma naraus /e/ e /o/ a bortas cun sonu apertu (/è/, /ò/) e a bortas serrau (/é/, /ó/); in su DitzLcs. s'apertura o serradura de sa vocale est marcada sèmpere in su lemma de s'órdine alfabbéticu (ue s’acentu gràficu est postu po inditare siat sa vocale tónica e siat s’apertura / `/ o serradura /´/ sua), cosa chi in s’impreu de sa limba (variantes, ispiegatzione, sinónimos, fràsias) est marcada (e sèmpere in manera precisa) solu dónnia borta chi s’acentu tónicu no arresurtat in sa de duas vocales dae s’úrtima (régula de s’acentu gràficu mai in postu duos: ajó, arrú, trocidí!, làcana, trèmene/trèmini, còcoro, abbàssialu!, abbóghinalu!) e in foedhos in totu oguales foras s’apertura de una matessi vocale (es. sceti/scèti, Deu/dèu, innoi/innòi, beni/bèni, oru/òru, chi narant totu significaos diferentes) inue sa vocale tónica iat a pàrrere foras de sa régula de sa metafonesi (e in pràtiga solu in su foedhu chi faet sa tónica aperta e po cussu s'acentu gràficu est solu cussu de vocale aperta / `/). Su foedhu s’impreat fintzes coment’e agt.
2.
sonu vocale
Tradutziones
Frantzesu
voyelle,
vocal
Ingresu
vowel
Ispagnolu
vocal
Italianu
vocale
Tedescu
Vokal.
