antonomàsia , nf Definitzione
manera de nàrrere, po a. = bolendho nàrrere chi, cun cussu númene comunu chi unu at nau, si bolet inditare cussu e solu cussu númene personale, est númene comunu impreau in parte de unu númene personale po sa fama chi tenet: es. Sa Bidha (Saídha) in su Sulcis est Sant'Antiogu, po comente in is séculos passaos fut abbitada (pagu) custa regione de sa Sardigna
Tradutziones
Frantzesu
antonomase
Ingresu
antonomasia
Ispagnolu
antonomasia
Italianu
antonomàsia
Tedescu
Antonomasie.