arrutài , vrb: orrutai,
rutai Definitzione
torrare o fàere orrutos o arrútidus; nau de un’erriu, su si arretirare de s’abba de s’undha
Sinònimos e contràrios
ogredhae
Frases
chi sigheus de aici ndi arrutaus sa satzada! ◊ nd'eis a tenni tempus de arrutai cun s'iscraxu prenu!…◊ sa cibudha fait arrutai
2.
bah, s'arriu est arrutendi, mancu mali!
Ètimu
ltn.
ructare
Tradutziones
Frantzesu
roter
Ingresu
to belch
Ispagnolu
eructar
Italianu
ruttare
Tedescu
rülpsen.
arrútidu, arrútiru , nm: orrútidu,
rútidu Definitzione
genia de moida forte chi si faet in su gúturu torrandho ària de s'istògomo, mescamente segundhu ite o comente unu at papau o bufau
Sinònimos e contràrios
rutu 1
Frases
ndi dhi artziànt is arrútidus de cantu iat papau
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
rot
Ingresu
belch
Ispagnolu
eructo
Italianu
rutto
Tedescu
Rülps.