arrutài , vrb: orrutai, rutai Definitzione torrare o fàere orrutos o arrútidus; nau de un’erriu, su si arretirare de s’abba de s’undha Sinònimos e contràrios ogredhae Frases chi sigheus de aici ndi arrutaus sa satzada! ◊ nd'eis a tenni tempus de arrutai cun s'iscraxu prenu!…◊ sa cibudha fait arrutai 2. bah, s'arriu est arrutendi, mancu mali! Ètimu ltn. ructare Tradutziones Frantzesu roter Ingresu to belch Ispagnolu eructar Italianu ruttare Tedescu rülpsen.

arrútidu, arrútiru , nm: orrútidu, rútidu Definitzione genia de moida forte chi si faet in su gúturu torrandho ària de s'istògomo, mescamente segundhu ite o comente unu at papau o bufau Sinònimos e contràrios rutu 1 Frases ndi dhi artziànt is arrútidus de cantu iat papau Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu rot Ingresu belch Ispagnolu eructo Italianu rutto Tedescu Rülps.

«« Torra a chircare