diàconu , nm Definitzione
ómine destinau a unos cantu ministérios sacros, giòvono chi est faendhosi a preide
Terminologia iscientìfica
prdc
Tradutziones
Frantzesu
diacre
Ingresu
deacon
Ispagnolu
deán
Italianu
diàcono
Tedescu
Diakon.