disisperàdu , pps, agt: disisperau,
disperatu Definitzione
de disisperare; chi no tenet isperàntzia, chi est a disisperu; nau de logu, chi no dhue at mancu ispera, nudha, chi est unu disisperu / fàghere una cosa a sa disisperada = fai coment'e chi no tengat perunu àteru isperu, a s'airada, a meda
Sinònimos e contràrios
isarcadu,
isporadu
/
cdh. disispiratu
| ctr.
animosu,
isperanciosu
2.
genti disisperada, cantus bortas, ananti de unu fillu mortu a balla, eus pentzau ca no iaus a biri prus festa?! (B.Lobina)◊ de cantu sunt disisperados, ocannu, sos puzones sunt atachendhe a sos olivàrios
3.
custu logu est disisperadu, su bestiàmine est a fàmine: no che at ne erba e ne sida! ◊ e ca suta si fut anniada unu muntone de ispudarranza ch'esso currinne a sa disisperada timinne sas punturas dolorosas (P.Zenzero)
Tradutziones
Frantzesu
désespéré
Ingresu
desperate,
despairing,
despaired
Ispagnolu
desesperado
Italianu
disperato
Tedescu
verzweifelt.
