istòco , nm: istocu,
stocu 1 Definitzione
genia de arma a punta, curtza, a bàtoro atzas (fut arma fintzes de is nuràgicos, ca dhue at brunzitos deosi): a genias est longa; in cobertantza, cosa chi si narat po atzitzare s'àteru
Sinònimos e contràrios
istile,
istilete,
pugnale
Frases
cudhos chi mi mostravant carinnu fudint a palas s'istocu punghendhe ◊ che fiat istupau currendho e su babbu aifatu cun d-unu chicaju de linna chi pariat un'istoco!
2.
s'incontru de custos duos ómines incomintzesit cun sa sólita ischermàglia de suspos, de bàltzigas e de istocos
Terminologia iscientìfica
rms
Ètimu
itl.
Tradutziones
Frantzesu
estoc
Ingresu
rapier
Ispagnolu
estoque
Italianu
stòcco
Tedescu
Stoßdegen.
