stainài , vrb: istagnai*,
stangiai,
staniai,
staniari Definitzione
pònnere s'istagnu (metallu) a un'istrégiu de làuna (o de àteru a istrégiu de terra) siat ca est prus sanu e siat po tupare si dhue at istampighedhos; si narat fintzes de su sàmbene chi essit de una segada, in su sensu de si firmare cagiandho, de dhu fàere firmare d'essire; nau de s'abba, abbarrare apaulada, fàere a istagnu
Sinònimos e contràrios
tupai
2.
tenit calincuna cosa po stangiai su sànguni?
Tradutziones
Frantzesu
étamer,
vernisser
Ingresu
to tin,
to solder,
to stanch,
to stagnate,
to glaze
Ispagnolu
estañar,
restañar,
estancarse
Italianu
stagnare,
invetriare
Tedescu
verzinnen,
sich stauen.
